BASINDA ABDULLAH HARUN: 28 Ocak-9 Şubat 1995, Akit gazetesi, yazı dizisi | 14 Mart 1996, Akit gazetesi, yazı | 24-28 Kasım 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 27-28 Aralık 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 31 Ocak 1998, Akit gazetesi, yazı | 2 Şubat 1998, Akit gazetesi, yazı | 15 Mart 1998, Akit gazetesi, yazı | 31 Ocak 2000, Akit gazetesi, yazı

SUSURLUK OLAYI NEREYE GİDİYOR ?
Akit, 2 Şubat 1998

3 Kasım 1996'da Susurlukta meydana gelen ve cumhuriyet tarihinin en büyük skandalına dönüşen siyaset-mafya-polis birlikteliği ya da diğer adıyla Susurluk çetesi olayı ve olayın perde gerisi bir seneden fazla bir zaman geçmesine rağmen aydınlatılamadı, daha doğrusu resmen aydınlatılamadı. O günden bugüne hemen hergün gündeme gelen Susurluk gelişmeleri, birçok kimsenin tahmin ettiği gibi olayın sonuçsuz kalmaya gittiğini gösteriyor. Kamuoyundaki hakim kanaate göre, Susurluk'ta ortaya çıkan karanlık ilişkiler ağının yasadışı bir oluşum olduğu açıktır, buna şüphe yoktur. Susurluk ekibinin isnat edilen kirli işlerden en azından bazılarına bulaştıklarına inanılmaktadır. Ancak işin çok daha önemli bir yönü vardır ki, asıl ilgiyi çeken bu yön de, Susurluk ekibinin devlet gözetiminde, hatta devlet isteğiyle oluşturulmuş olduğudur, tıpkı daha önce oluşturulan benzer bir çok ekipler gibi. Kamuoyu, devletin bu ekipleri oluşturan ve yönlendiren bölümünü Kontrgerilla olarak tanımaktadır artık. Yıllardır tartışılmaktan öteye geçemeyen, dar kapsamını aşamayan Kontrgerilla konusu, 1990 yılında İtalya'da patlayan ve Türkiye'ye de sıçrayan "Gladio" skandalı ve 1996 yılında patlayan Susurluk skandalıyla kamuoyuna mal olmuştur. Yani kamuoyu, Susurluk olayının Susurluk ekibiyle sınırlı olmadığı, işin Kontrgerilla adı verilen, hükümetlerüstü ve meclis denetiminden geçmemiş, devleti bağlayıcı uluslararası gizli askeri anlaşmalarla kurulmuş, başbakanlar dahil birçok üst düzey yetkilinin bile haberdar olmadığı çok gizli bir iç savaş birimine veya diğer deyişle gizli devlete kadar gittiği ve bu yüzden de örtbas edileceği inancındadır. Kamuoyunun bu inancını doğrulayan, yani Susurluk olayının dar kapsamlı tutulmaya çalışılarak örtbas edilmeye götürüldüğünü doğrulayan bazı gelişmeler vardır.

1. Susurluk olayı MGK'da adeta geçiştirilmektedir:

Susurluk olayı ve askerlerle bağlantısı çok kısa ele alınıp adeta geçiştirilmiştir, ekseriyetini askerlerin teşkil ettiği MGK toplantılarında. Susurluk çetesine dahil oldukları iddia edilen Fethullah Gülen'in de yer aldığı 50 civarında isim konuşulmuş ve basına sızdırılmıştır. Susurluk olayında adı geçenler, çete olarak vasıflandırılıp suçlanmıştır TC'nin en üst kurulu ve "gizli devlet" olarak da vasıflandırılan MGK örgütü tarafından. Oysa çete dedikleri o oluşumları kendileri oluşturup da yarı resmi görevler vermemişler miydi? Birçok yetkili bunu açıkça ya da ima ile belirttiler, örneğin Başbakan Yardımcısı Çiller, MİT üst düzey görevlisi Mehmet Eymür ve Hanefi Avcı. Hem devlet olarak Çatlı'lara görev vereceksin, hem de çete diye suçlayarak işin içinden sıyrılacaksın, işte bu yapılmak isteniyor MGK olayında. Bu konu mümkün olduğunca dar kapsamlı tutulmaya ve geçiştirilmeye çalışılıyor. Bu yüzden fazla konuşulmadı MGK'da. MGK'cıları değil de eğitimcileri ilgilendiren 8 yıllık eğitim olayı bile neredeyse her zirvede ele alınırken, milli maçların TRT'ce yayınlanacağı bir emirle, pardon(!) bir tavsiye ile kararlaştırılırken, milli güvenliği en fazla ilgilendiren Susurluk olayı ve askerlerle bağlantısı alelacele geçiştirilmekte. Sarmusak olayıyla da açığa çıktığı üzere, insanları kuruyemişçi ve kebapçılara varıncaya kadar hitlervari anlayışla düşman kamplara ayıran, "Kim Allah'ın indirdikleriyle hükmetmezse kafirlerin ta kendileridir!.." (Maide suresi: 44-46) diyerek din işleriyle dünya işlerinin ayrılmasını asla kabul etmeyen İslam dinini cesareti olmadığından açıkça değil de dolaylı olarak, PKK'dan daha tehlikeli ve en düşman ilan etme küstahlığını gösterebilen Batı Çalışma Grubu (BÇG) gibi anayasa dışı cuntasal bir gizli oluşumu konuşmayanlar, milli maçların hangi TV kanalından yayınlanacağı, ezan seslerinin kısılması, türkçe ibadet ve ruhban okulunun açılmasına izin verme gibi abuksubuk, üzerlerine vazife olmayan işleri konuşmaktalar.

2. Mesut Yılmaz Susurluk konusunda gerilemekte, Susurluk sanıkları beraate gitmektedir:

Susurluk olayı patladığında tüm gücüyle siyasi rakibi Çiller'e yüklenen Mesut Yılmaz, son zamanlarda sürekli gerilemekte. MİT ve Emniyet'i bilgi vermemekle suçluyor Başbakan olduğu halde. Kendisine gösterildiğini iddia ettiği Susurluk olayına ait çok önemli bilgileri içeren video kasetini elde edememekten yakınıyor. Sansasyonel açıklamalarıyla Susurluk konusunda gündem olmayı başaran Yılmaz, adeta tükürdüklerini yalıyor. Susurluk konusunda suçlanıp tutuklanan tüm sanıklar birer birer beraate gidiyor. 20 günde Susurluk olayını çözemezsem başbakanlık bana haram olsun diyecek kadar bol keseden atan Yılmaz, günbegün rezil olmakta. Halk tarafından değil cunta tarafından iktidara getirildiği için rezil olduğunu düşünmüyor olabilir Yılmaz, çünkü halka değil cuntacılara karşı sorumlu olduğunun farkındadır. Cuntacılar da, Susurluk olayının temelindeki asıl rolün kendilerine ait olduğunun ortaya çıkmasından çekinmekteler. Çünkü rejimin dayandığı asıl payanda olan "gizli devlet-kontrgerilla" olgusu korunmalıdır, rejimin bir müddet daha ayakta kalabilmesi için. Bugünlerde Mehmet Ağar ve Sedat Bucak'ın dokunulmazlıklarının kaldırılması ve yargılanabilmeleri için yapılanlar da Susurluk olayını aydınlatmaya yaramayacaktır, çünkü aslında Susurluk olayı karanlık değildir. Olayın perde gerisinde gizli devlet-kontrgerilla vardır ve çete şeklinde nitelendirilen oluşumları o yapılandırmış ve görevlendirmiştir. 70'li yılların başlarından günümüze değin halen sürmekte olan faili meçhul siyasi terör ve toplumsal kışkırtma-bunalım çıkarma olaylarının gerisinde gizli devlet/kontrgerillanın olduğu kamuoyunca artık anlaşılmış bulunmaktadır. Devletin bunu ısrarla reddedip üstüne almaması kamuoyunca ciddiye alınmamaktadır. Bu itibarla Susurluk olayı zaten aydınlık bir olaydır, devlet içinde devlet şeklindeki çete yapılanmasına sadece en son örneği teşkil etmiştir. O ana kadar gizli devleti net görememiş ya da gördüğü halde inanmakta zorluk çekenler için yeterli delil olmuştur Susurluk gelişmeleri.

3. Topal davasında hakim, "tavsiye ve telkinlerden" bıkarak çekilmiştir:

Hakimi yine de kutlamak gerekir, çünkü hiç birşey demeden ya da sağlığını bahane ederek de çekilebilirdi, oysa yüreklilik göstererek cuntacıları suçlayıcı imada bulunarak çekiliyor. Birileri Susurluk sanıklarının beraate gitmesini istiyor, çünkü onlar mahkum olursa işin ucunun kendilerine dayanacağını düşünüyor. Uzun bir süreçte olay unutturulmaya çalışılıyor. Gizli devlet birilerini yarı resmi görevlerle görevlendirmiş, bu iddia edildi ve yetkili açıklamalarıyla doğrulandı. Bazı işleri ise çete denilen kişilerin kendi menfaatleri için gerçekleştirdiği ve gizli devletin kendisini de tehdit etmeye başlayan bu oluşumu afişe edip tasfiye etmeye çalıştığı iddiaları ileri sürüldü ve gelişmeler bu iddialarla uyumlu oldu. Susurluk ekibi tasfiye edildi, ya da tırnakları söküldü. Ama olası bir askeri darbeye potansiyel direniş kaynağı olan polis özel kuvvetleri ise henüz tasfiye edilemedi.

4. Ömer Lütfü Topal cinayetinde Çatlı'nın parmak izlerinin bulunmasının çok önemli olmasına rağmen olay çözümsüzlüğe gitmektedir:

Ömer Lütfü Topal cinayeti ve Susurluk ekibine izafe edilen cinayetler, ölmüş bulunan Abdullah Çatlı'nın üzerine yıkılarak olay kapatılmak isteniyor. Topal olayında Çatlı'nın parmak izlerinin bulunması faili meçhul terör olaylarında bulunan ilk ve en önemli somut delildir. Buna rağmen Susurluk olayı resmen çözümsüzlüğe gidiyor.

İşte kısaca vermeye çalıştığımız bu gelişmeler ışığında Susurluk olayının, aydınlatılmaya çalışılıyor görüntüsünün ardında aslında örtbas edilmeye çalışıldığı görünmektedir. 28 Şubat süreciyle somut biçimde ortaya çıkan gizli devlet, kendisine engel gördüğü güçleri tasfiye etmeye çalışmakta, faili meçhul cinayetleri ve eylemleri birkaç tetikçinin üzerine yıkarak kendisini kurtarmaya çalışmaktadır. Kamuoyu bunun farkına varmıştır, çünkü Susurluk gelişmeleri ister istemez bazı soruları da beraberinde getirmektedir.

Susurluk ekibinin siyasi cinayetlere girişmediği, Susurluk olayını adeta birbuçuk ay önceden haber veren MİT raporunda bile belirtiliyor. O halde 12 Mart öncesinden beri süregelen siyasi cinayetleri ve eylemleri kim gerçekleştirdi? Ecevit'in (1) dediği gibi, Kontrgerilla'nın 12 Eylül öncesi kullanımının mahzurlu olduğu devlet yetkilileri tarafından görülüp, bu düzenlemeden 12 Eylül sonrası vazgeçildiyse ya da Hasan Fehmi Güneş'in (2) dediği gibi, devlet bu tür bir Kontrgerilla örgütlenmesi yerine Polis Özel Harekat Dairesi vasıtasıyla yeni bir düzenlemeye gittiyse 90'lı yıllar laiklik suikastlerini kim işledi? Oktay Ekşi'nin (3), Musa Anter cinayetinden sorumlu tuttuğu "devletin o menhus gücü", Çiller henüz ortalarda yokken kimdi? Özel Harp Dairesi brifinginde (4) dile getirilen "...ÖHD, sadece komünizme değil din devrimine de karşıdır..." cümlesindeki "devrim" kelimesi neyi ifade ediyor? Örneğin, müslümanların başörtüsünde ısrar etmesi onlara göre bir devrim süreci mi, halkın dinine gittikçe daha çok sarılması bir devrim süreci mi? Eğer öyle kabul ediliyorsa ÖHD devreye girdi mi şu halde? Laiklik cinayetleri bu süreci baltalamak için mi yapıldı? Cinayetlerin failleri müslümanlardır yaygarasıyla toplumun İslam'a yönelişi engellenmeye mi çalışılıyor? Gerçek dergisinin 6 Şubat 1993 tarihli sayısından aktardığımız aşağıdaki satırlarda yer alan, Mumcu cinayeti üzerine Erbakan'ın söylediği sözler buna mı işaret ediyor?: 

"..İslamcılara yönelik hedef göstericiliğin baskısı altında Erbakan, bilinen ama kolayca ve normal koşullarda söylenemeyen gerçeği, onbinlerce kişi "Kahrolsun Kontrgerilla!" diye haykırırken dile getiriyor: "Türkiye'de Özel Harp Dairesi var. Bunların CIA'nın emrinde olduğunu, birçok provokasyonda bulunduğunu biliyoruz. Uğur Mumcu'nun öldürülmesine benzer birçok cinayet profesyonelce işlendi. Bu cinayetlerin Özel Harp Dairesi'nin marifeti olduğunu biliyoruz." "

Faili meçhuller Çatlı gibi tetikçilerin işi mi yoksa, "...gelin sizi Güneydoğu'ya gönderelim, devlet hesabına çalışın, yakalanırsanız firarınızı veririz..." (5) diyerek hapisteki tetikçileri organize eden, Başbakanların bile haberdar olmadığı meclisten geçmemiş uluslararası gizli anlaşmalar imzalayıp gizli daireler kuranların işi mi? Çatlı'ların Genelkurmay'da dosyasının (6) olmasının anlamı ne? Apo'nun bir zamanlar MİT elemanı (7) olmasının anlamı ne?..

12 Eylül öncesi eylemlerinin hesabı sorulmadan, Kontrgerilla 12 Eylül'le birlikte tasfiye edilmiş olabilir denilerek konu kapatılmak isteniyor. Suç, Polis Özel Harekat Dairesi'ne, Çiller-Ağar ikilisine yıkılarak aradan sıyrılmaya çalışılıyor. Bir an, 12 Eylül öncesini unuttuğumuzu ve Çiller-Ağar ikilisinin kurdukları örgütle kirli işlere karıştıklarını kabul edelim. Peki ama ya laiklik suikastleri?.. Toplumu müslüman-laik çatışmasının eşiğine getiren bu suikastleri kim işledi? Güneydoğu'da Kürtlerin çok sevdiği Musa Anter ve Vedat Aydın'ı kimler öldürdü? Tam bir kışkırtma olan bu eylemleri yapanlar, Çiller henüz o tarihlerde ortalarda olmadığından ve dolayısıyla bir örgüt kuramayacağına göre kimlerdi?..

Sorular bu şekilde uzatılabilir.. Ama cevabı bulmak önemli olan. Susurluk'ta birbuçuk ay sonra olacak kazayı adeta(!) bilircesine MİT raporu düzenleyenler, kaza geçirenlerden birinin Mehmet Özbay ve asıl adının ise Abdullah Çatlı olduğunu, kazadan daha yarım saat geçmeden basın organlarına haber verenler olmalı işte o kimseler!..

_________________________________
Dipnotlar:
1 Cumhuriyet, 12 Kasım 1996
2 Show TV-32. Gün, 9 Aralık 1996
3 Hürriyet, 21 Eylül 1992
4 Milliyet, 4 Aralık 1990
5 Milliyet, 13 Kasım 1996
6 Tempo, 5 Aralık 1996-sayı:50-Susurluk kitapçığı
7 Milliyet, 25 Ocak 1993

BASINDA ABDULLAH HARUN: 28 Ocak-9 Şubat 1995, Akit gazetesi, yazı dizisi | 14 Mart 1996, Akit gazetesi, yazı | 24-28 Kasım 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 27-28 Aralık 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 31 Ocak 1998, Akit gazetesi, yazı | 2 Şubat 1998, Akit gazetesi, yazı | 15 Mart 1998, Akit gazetesi, yazı | 31 Ocak 2000, Akit gazetesi, yazı