BASINDA ABDULLAH HARUN: 28 Ocak-9 Şubat 1995, Akit gazetesi, yazı dizisi | 14 Mart 1996, Akit gazetesi, yazı | 24-28 Kasım 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 27-28 Aralık 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 31 Ocak 1998, Akit gazetesi, yazı | 2 Şubat 1998, Akit gazetesi, yazı | 15 Mart 1998, Akit gazetesi, yazı | 31 Ocak 2000, Akit gazetesi, yazı

BU ACİLİYET NİYE?
Akit, 15 Mart 1998

Gerek ilk duyduğumuzda gerek daha sonra başkalarından duyduğumuzda da ilginç bir iddiadan öteye geçememişti bizim için. Üzerinde durmamıştık o zamanlar. Son günlerde peşpeşe yaşanan gelişmeleri daha öncekilerle birarada düşünürken birden akla bu iddia geldi ve dağınık gibi görünen bir çok olayı anlamlı bir bütün içinde yerleştiriverdi, herşey yerine oturdu. Ordunun içinde alevi-sol kökenli ve şiddetli İslam karşıtı bir cuntasal faaliyet var mıydı?.. İddiaya göre, 80'li yıllardan beri devam eden ve ordu içinde stratejik konumları ele geçirerek örgütlenmeye çalışan ve bir darbe ile Suriye tipi bir azınlık iktidarını hedefleyen atatürkçü maskeli alevi mezhepçi bir cuntasal yapılanma vardı. Bu iddia çeşitli kaynaklarca dile getirilmişti. (1) Bu iddianın doğruluğunu kanıtlayabilecek gelişmeler var:

Susurluk olayı ile ülkücüler hedefe konuldu

Susurluk olayı ile ülkücüler hedefe konuldu ve kısa süre sonra da müslümanlarla birlikte devleti tehdit eden iç tehlikelerden biri ilan edildi askerler tarafından. 28 Şubat sürecinde Milli Askeri Stratejik Konsept (MASK) ve Milli Güvenlik Siyaset Belgesi'nin değiştirilmesiyle (2) PKK gibi bebekleri bile öldürmesiyle ün yapmış bir tehlike ikinci sıraya düşürüldü ve müslümanlar birinci öncelikli iç düşman sayıldılar. Ülkücüler de ismen açıkça belirtilerek zımnen tehdit olarak gösterildiler. İddialara göre (3) ülkücüler ve ölümü bazılarınca suikast olarak görülen Türkeş, yine Tansu Çiller, Mehmet Ağar, Abdullah Çatlı, Eşref Bitlis, Bahtiyar Aydın, Cem Ersever gibi PKK olayına sivil çözümü şiddetle reddederek ABD'nin Kürt devleti projesine direnen milliyetçi şahinler ya öldürüldü ya da Susurluk olayı ve sonrası ile 28 Şubat sürecinde tasfiye edilmek istendiler.

İnançlı kesime tavır alındı

28 Şubat sürecinde gerilim stratejisi uygulanarak Refahyol devrildi. Ekonomi alanından eğitim alanına kadar İslami gelişmelere her sahada kelimenin tam anlamıyla savaş açıldı. Toplum laik-müslüman olarak bölünerek müslümanlara adeta ambargo uygulanmaya başlandı. Toplumdan soyutlanmaya çalışıldılar.

Perinçek'in kerameti

Doğu Perinçek, dün PKK hayranı olup Apo'nun elini sıkarken bugün ordu hayranı kesildi ve artık onların elini sıkıyor. Perinçek, başörtüsünü sakalı ve uzun saçı yasaklayan Alemdaroğlu'yla cuntacıları müslümanları ezmesi için destekliyor. Özellikle Doğu Perinçek'in İşçi Partisi'ne bağlı solcu gençlerin bir süre önce üniversitelerde ülkücü ve müslüman gruplara sataşmış olması dikkati çekiyor bu bağlamda. Dün rejim için ülkücüler devletin safında solcularla kapışıyordu. Bugün bu roller tersine dönmüş gibi. Tarih sanki tekerrür ediyor ve rejim kendi safında çarpışacak örgütlenmeyi bulmakta zorluk çekmiyor.Yeni yapılanmada aktif rol alarak avantaj sağlamayı tercih etmiş Perinçek anlaşılan. Başörtülülere destek veren ve onlarla birlikte özgürlük gösterilerine katılan sol grupları şiddetle eleştiriyor, 68 kuşağına ihanet etmekle suçluyor. Onlar da Perinçek'in dünkü ve bugünkü tavırlarındaki tutarsızlığa dikkat çekerek asıl onu 68 kuşağına ihanet etmekle ve postal yalayıcılığı ile suçluyorlar. (4)
 
Medya, mezhepçi sol cuntanın yayın organı gibi

Susurluk olayı tartışmalarında da görüldüğü üzere sol medya, Susurluk konusunu Demirel'in de arzu ettiği üzere sınırlı tartışarak Çatlı-Ağar-Çiller isimleriyle sınırlı tuttu ve işin kaynağına yani Kontrgerilla'ya indirmedi. (5) 70'li yıllardan başlayarak gelen terörü unutarak adeta 93 yılı ve sonrasını yani Çiller'i tartıştı. Oysa geçmişte Kontrgerilla konusu sol medyanın en çok işlediği konulardan biriydi. 28 Şubat süreciyle birlikte Milli Askeri Stratejik Konsept'e uygun davranarak açıkça toplumsal olaylarda taraf oluyor ve askerlerin safında müslümanlara karşı her durumda tavır koyuyor. Sol medya, adeta BÇG'nin, yani Sarmusak olayıyla ortaya çıkan mezhepçi sol cuntanın yayın organı haline gelmiş bulunuyor. (6) Uygun adım yürümek istemeyenlere ise işten el çektiriliyor. (7)

Yılmaz'ın bir mezhebe hediyesi

Bir taraftan cemevi yapımına göz yumuluyor ve hatta devletçe destekleniyor, alevilik rejim dini haline getirilmeye çalışılıyor, diğer taraftan cami yapımı kısıtlanıyor, Beykoz Çavuşbaşı Cami ve külliyesi gibi bazıları da yıkılmaya çalışılıyor. Bu cuntacılarca başa getirilen Başbakan Yılmaz, Alevi şenliğinde alevilere hitaben, "imamhatipleri kapatarak size en büyük hediyeyi getirdim" demişti coşkuyla.

Bu İsrail aşkı neden?

Türkiye, Dışişleri Bakanlığı adeta es geçilerek askerlerin öncülüğünde, dış politikada İslam dünyasına sert bir mesaj vererek onun baş düşmanı İsrail ile kısa zamanda askeri tatbikat yapacak kadar sıkı ilişkiler kuruyor. Türkiye-ABD-İsrail askeri tatbikatı tüm tepkilere karşın gerçekleştiriliyor. Laiklik cinayetleriyle ve özellikle de Uğur Mumcu cinayetiyle İran aleyhtarlığı oluşturulmaya çalışılmış, ciddi ciddi İran'a savaş açmadan bahsedilmiş, ama kamuoyu bu kışkırtmalara gelmemişti. Daha sonra DGM Savcısının "bu işi devlet yapmıştır" (8) şeklinde Uğur Mumcu'nun karısına yaptığı açıklama ve medya ile çeşitli kesimlerden birçok kişinin İran-Türkiye savaşı kışkırtmasına dikkat çekmesiyle bu çaba o zamanlar tamamen sonuçsuz kalmıştı. İşte, o zaman verilmesi başarılamayan bu ders, ordu içindeki mezhebi yapılanmanın daha da pervasızlaşan öncülüğünde kamuoyuna rağmen İsrail'le yakınlaşılarak verilmek isteniyor. (9) Açık bir mesaj veriliyor.

Apo'dan övgü yağdı

Bazı yetkililerin PKK ile görüştükleri ve onlara, "eylemlerinizi azaltın size kolaylıklar sağlayacağız" dediklerinin Emniyet istihbaratı tarafından tespit edildiği iddia edildi. Amerika'nın bir Kürt devleti senaryosuna uygun değerlendirildi bu gelişme. (10) Bu iddiayı doğrularcasına Apo'nun askerleri övmeye başlaması ve "Türkiye'nin birliğini MHP'den daha iyi sağlarız... Biz siyasi diyalog sürecini başlatmak istiyoruz." diyerek özerklik istemesi dikkatlerden kaçmamıştı. (11) Askerlere ve 28 Şubat sürecine övgüler yağdırmaya devam ederek siyasilerin askerlerin gerisinde kaldığını iddia ediyor, "ordu direniyor siyasi güçleri deviriyor, mevzi üstüne mevzi ele geçiriyor" diyerek Perinçek gibi o da adeta saf değiştiriyordu.

Polisi pasifize çabaları

PKK destekçisi iken dönüş yapıp ordu destekçisi olan Perinçek ve ekibi, kendisine sızdırılan raporla Susurluk olayını deşifre etti. Bunun peşinden polis istihbaratına ve Özel Tim'e büyük baskı geldi askerlerden. Böylece cuntalara ve darbecilere en büyük engel olan polis istihbaratı-Özel Tim-Susurluk ekibi tasfiye edilmeye çalışıldı. Fakat dikkat çekici şekilde bu tasfiye gayreti, Kontrgerilla denilen Türkiye'nin NATO'ya üye olurken kabul edip kurduğu ve varlığı ayyuka çıkan asıl çeteye ise yaklaştırılmadı bile. (12)

Kıvrıkoğlu'nu sıyırıp geçen kurşun

Kıbrıs'taki tatbikatta Kara Kuvvetleri Komutanı Hüseyin Kıvrıkoğlu öldürülmek istendi. Kendisinin bir suikaste uğramamak için çok tedbirli davrandığı, bu mezhebi yapılanmaya karşı çıktığı ve demokrasi yanlısı olduğu için öldürülmek istendiği iddia edildi. (13)

Mezhebi yapılanma

Sarmusak hadisesi de denilen ve polis istihbaratından Bülent Orakoğlu'nun ortaya çıkardığı bu mezhebi yapılanmaya ait ipuçları ve hemen ardından ordu tarafından telaşla yapılan BÇG'nin varlığını ilan edip meşrulaştırma gayreti, yine ardından Hasan Celal Güzel'e ulaştırılan bu mezhebi yapılanmaya ait belgeler (14) ve bir kısmını açıkladığı için devlet sırrını açıkladı denilerek Güzel'e şiddetli tepki gösterilmesi ve tutuklanması gibi peşpeşe meydana gelen gelişmeler de, bu mezhebi yapılanma iddialarını gündeme oturttu.

BÇG, ABD'nin yeni stratejisinin bir gerçeği

İşte tüm bu iddialarla gelişmeler görüldüğü gibi birbiriyle uyumlu irtibatlı ve şunu ortaya koyuyorlar: Bir cuntasal faaliyet oldu ve halen sürüyor. Mezhebi ve sol bir oluşum. ABD ve İsrail tarafından destekleniyorlar. Amaçları, Suriye'de Hafız Esad'ın nusayri azınlık iktidarı örneğine benzer şekilde, alevi mezhebini istismar ederek ve atatürkçülüğün arkasına saklanarak iktidarı tamamen ele geçirmek, ABD'nin Kürt devleti projesine yeşil ışık yakmak, İsrail'le yakınlaşmak. Kendilerine en büyük düşman gördükleri müslüman ve milliyetçi kesimleri sindirmeye, bu yolda engel gördükleri polis istihbaratı ve Özel Tim'i etkisiz hale getirmeye çalışıyorlar. ABD ve Batı'nın yeni hedefi İslam olunca yeni bir yapılanma gerekiyordu. Kontrgerilla, dün ülkücüleri sola karşı kullanıyordu. Aynı kadrolarla İslam'a karşı savaşılamayacağı için yetişmiş ülkücü tetikçiler tasfiye edilerek bu görev bugün sanki solculara yükleniyor.

Bu acele niye?

ABD-Batı-İsrail'in desteği olmadan mezhepçi cuntanın böylesine sistemli planlı hareket etmesi mümkün değil. En kısa zamanda en etkin olmak istiyorlar, çünkü geçen zaman aleyhlerine işliyor. Dünyada açıklık yaşanırken Türkiye'de bir kapanıklığın uzun ömürlü olmayacağının farkındalar. Nitekim ekonominin gittikçe kötüleşmesi, solcu ve ideolojisizler gibi müslüman harici kesimleri bile çileden çıkaran kılık kıyafet dayatması, tüm insanları çok yönlü ve olumsuz etkileyen çağdışı 8 yıl kesintisiz eğitim dayatması ve beraberinde getirdiği çıraklık meslek okullarının kapatılması ile birçok gencin işsiz bırakılması esnafı yetişmiş kalifiye genç elemanlardan mahrum bırakması, ülkenin en büyük partisinin büyük bir gözü dönmüşlükle kapatılması, insanların kebapçılara varıncaya kadar fişlenmesi, imamhatiplerde bile başörtüsünün yasaklanması, Hz. Muhammed (SAV)'in doğum haftasını kutlama amacıyla yapılan bilgi yarışmasında imamhatipli kız yarışmacıların başörtüsünü çıkarmadıkları için yarışma dışı bırakılması (15) gibi ve hangi görüşten olursa olsun kimsenin kabul edemeyeceği daha bir çok kışkırtmalarla uzun süre hükümran olamayacaklarını, hergeçen gün tepkilerin artacağını biliyorlar. Bu yüzden acele ediyorlar ve tavizsizce ve hergün yeni bir dayatmayla amaçlarına ulaşmaya, İslami gelişmelere mümkün olduğunca en büyük darbeyi vurmaya çalışıyorlar. Ya şimdi ya ebediyen hiç diye düşünerek tüm güçleriyle yükleniyorlar. Öyle ya, toplum, tüm baskılarına ve yönlendirme gayretlerine rağmen onların istediği yöne değil akın akın İslam'a koşuyor, tıpkı tüm dünyada olduğu gibi. Onlar bunun farkındalar ve bu yüzden iş işten geçmeden son numaralarını deniyorlar. Göle yoğurt mayası koyuyorlar.

Onlar Cezayir istiyordu

Bazı iddialara göre onların istediği, 28 Şubat dayatmalarına müslümanların şiddete başvurarak karşı koymasıydı. O zaman, hazırladıkları özel birliklerle bu olaylara darbe yaparak müdahale edecek, kan dökecek ve olabildiğince çok sayıda müslümanı telef edeceklerdi. BÇG'nin fişlemeyle hazırladığı binlerce kişilik isim listelerinden sözedildi. Telef etmeler ve tutuklamalar bu listelere göre yapılacaktı. Bülent Orakoğlu'nun ortaya çıkardığı belge tek sayfalık bir belge değildi, 50 sayfadan sözediliyordu. (16) Hasan Celal Güzel'e de ulaşan belgelerde (17) isim listeleri vardı. Beş altıbin kişiden bahsediliyor. Hasan Celal Güzel apartopar gözaltına alındı. İlginçtir ki, mahkemeler, bu dayatma gözaltılarına sanki tepki gösterircesine sanıkları birer birer tahliye etti. En son örneklerini Bülent Orakoğlu, Kadir Sarmusak ve askerlerle MİT'i devlet içi çetelerde parmakları olmakla suçlayıp gözaltına alınan ve bu cunta konusunda da bilgiler veren (18) , bu konularda en bilgili isimlerden biri olan Emniyet İstihbarat Daire Başkan Vekili Hanefi Avcı oluşturuyor. Cuntaya ciddi bir direniş işareti olarak yorumlanabilir mi, yoksa tesadüf mü bu tahliyeler?..

Son numaralarını deniyorlar

Cuntacıların mezhepçilerin dayatmaları artarak gözüdönmüş şekilde sürüyor. Halka karşı açılan bir savaş sözkonusu. Halkı dost olarak değil iç düşmanlar olarak görüyorlar. Halkıyla savaşan tüm iktidarlar başarısız kalmış, ergeç derdest olmuştur. Biraz eziyetten başka bir zarar verememişlerdir. Son numaralarını deniyorlar. "Ya şimdi ya hiçbir zaman diyorlar."

_______________________________________________
Dipnotlar:
1 Aksiyon, 1 Kasım 1997; Armagedon, Timaş Yay., sh. 22, 120, 124; Yeni Şafak, 20 ve 25 Temmuz 1997; Akit ve Yeni Şafak, 7 Kasım 1997; Akit, 18-19-20 Şubat 1998
2 Hürriyet, 4 Kasım 1997; Akit ve Yeni Şafak, 5 Kasım 1997; Armagedon, sh. 23
3 Armagedon, sh. 116
4 Akit, 4 Mart 1998
5 Akit, 31 Ocak 1998; Akit, 2 Şubat 1998
6 Akit, 1 Mart 1998
7 Akit, 4 Mart 1998
8 Milliyet, 24 Kasım 1994
9 Armagedon, sh. 122
10 Armagedon, sh. 113, 122; Yeni Günaydın, 19 Temmuz 1997; Yeni Şafak, 20 Temmuz 1997
11 Milliyet, 1 Şubat 1998; Akit, 2 Şubat 1998
12 Akit, 31 Ocak 1998; Akit, 2 Şubat 1998
13 Akit, 7-8 Kasım 1997; Yeni Şafak, 7 Kasım 1997
14 Armagedon, sh. 113, 124; Akit, 8, 12 Kasım 1997
15 Kanal 7 TV, Şubat 1998
16 Akit, 25 Ekim 1997
17 Armagedon, sh. 113, 124
18 Akit, 25 Ekim 1997; Armagedon, sh. 113, 122

BASINDA ABDULLAH HARUN: 28 Ocak-9 Şubat 1995, Akit gazetesi, yazı dizisi | 14 Mart 1996, Akit gazetesi, yazı | 24-28 Kasım 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 27-28 Aralık 1996, Akit gazetesi, yazı dizisi | 31 Ocak 1998, Akit gazetesi, yazı | 2 Şubat 1998, Akit gazetesi, yazı | 15 Mart 1998, Akit gazetesi, yazı | 31 Ocak 2000, Akit gazetesi, yazı